YÜKLENİYOR
İş Kanunu uyarınca yıllık izin süresine rastlayan hafta tatili ve genel tatil günleri izin süresinden sayılmamaktadır.
Geçtiğimiz günlerde Yargıtay kararına konu olayda, bir fabrikada çalışan işçi, İş Mahkemesi’ne müracaat ederek sendika üyesi olduğunu ve toplu iş sözleşmesinden yararlandığını, sözleşmede hafta tatilinin pazar günü olarak düzenlendiğini ve cumartesi gününün de akdi tatil olarak düzenlendiğini belirtmiştir. Davacı işçi, toplu iş sözleşmesi kapsamında cumartesi günlerinin de hafta tatili olduğunu ve yıllık izin süresinden düşülmesinin mümkün olmadığını dile getirerek yasal çalışma süresini haftalık beş gün çalışarak doldurduğunu, bu nedenle toplu iş sözleşmesinde “dinlendirme günü” olarak akdedilen cumartesi günlerinin akdi tatil olması sebebiyle yıllık izin süresinden düşülemeyeceğinin tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Yerel mahkeme tarafından kabul edilen ve istinaf mahkemesi tarafından uygun bulunan karar temyiz edilerek Yargıtay’ın önüne gelmiştir. Kural olarak cumartesinin işgünü olduğuna dikkat çekilen Yargıtay kararında, akdi tatil günü olarak cumartesi günlerinin yıllık izin süresine eklenemeyeceği, cumartesi günleri akdi tatil günü olarak işçi çalışmadığı takdirde yıllık ücretli izin süresine ilişkin hesapta hafta tatili olarak değerlendirilemeyeceği belirtilmiştir. Söz konusu Yargıtay kararında, “Cumartesi günü hafta tatili olarak da kararlaştırılabilir. Bireysel veya toplu iş sözleşmeleriyle cumartesi ve pazar günleri hafta tatili günü olarak belirlenmişse, İş Kanunu’nun 56/5. maddesi gereği her iki gün, yıllık izin sürelerinden sayılmaz. Başka bir anlatımla, yıllık izin kullanma dönemi içindeki cumartesi ve pazar günleri, kullanılan izin süresinden düşülür. Ancak bireysel veya toplu iş sözleşmesinde hafta tatiline eklenen bu cumartesi gününün yıllık izin hesabında işgünü olarak sayılacağı veya izin süresinden düşülmeyeceği şeklinde açık bir kural mevcutsa, bu hüküm geçerli sayılmalı ve İş Kanunu’nun 56/5. maddesi gereği sadece yıllık izne rastlayan pazar günleri izin süresinden düşülmelidir. Görüldüğü üzere mezkûr toplu iş sözleşmesi düzenlemelerinde tarafların hafta tatili olarak kabul ettiği pazar günü haricinde cumartesi günü de dinlendirilme günü olarak belirlenmiş ve burada cumartesi günü “hafta tatili” olarak adlandırılmadığı gibi, yıllık ücretli izin hesabında da izin süresine ekleneceğine ilişkin açık bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılmasına oybirliğiyle hükmedilmiştir,” ifadelerine yer verilerek yerel mahkeme kararı bozulmuştur.
Sonuç itibarıyla konu kararın uygulanmasında fiilen haftada beş gün çalışılan ancak bireysel veya toplu iş sözleşmesinde hüküm bulunmayan hâllerde cumartesi günleri yıllık izin kullanılmış sayılacaktır. Yedi gün yıllık izin kullanan işçi (pazar günü düşülerek), yıllık izin süresinin altı gününü kullanmış olacaktır.
Bireysel veya toplu iş sözleşmesinde cumartesi günü “hafta tatili” olarak kabul edilmişse, cumartesi günleri yıllık izin kullanılmamış sayılacaktır. Yedi gün yıllık izin kullanan işçi, yıllık izin süresinden beş gün kullanmış olacak, cumartesi ve pazar günleri düşülecektir.
İş sözleşmesinde cumartesi “hafta tatili” kabul edilse dahi sözleşmede ayrıca cumartesi gününün yıllık izin hesabında işgünü sayılacağı veya cumartesi gününün yıllık izinden düşülmeyeceğine dair bir hüküm varsa, yedi gün tatil yapan işçi, yıllık izninin altı gününü kullanmış olacaktır.
Haftada altı gün çalışılan işyerlerinde sadece pazar günleri yıllık izin süresinden düşülecektir.
Av. MERVE NUR KARAKAŞ