YÜKLENİYOR
Dünyadan yerel yönetimlerin eğitim politikalarına ilişkin örnekleri derledik.
İsveç eğitim sisteminin idaresi, yerel yönetimler seviyesine indirgenmiştir. Belediyeler, üniversite dışındaki kamu eğitiminin organizasyonundan ve idaresinden sorumludur. Zorunlu eğitim kapsamındaki okullar, belediye ve devlet hibeleriyle finanse edilmektedir ve ücretsizdir. Eğitim ve Araştırma Bakanlığı (Utbildningsdepartamentet), bu bakanlığa bağlı merkezî makamlar, İsveç eğitim sisteminin genel yönetiminden sorumludur. Bakanlık, eğitim sisteminin çerçevesini belirlemektedir. Kurumlar, kanunları ve yönetmelikleri uygulamakla yükümlüdür. Sámi (sameskolan), işitme engelli öğrenciler için okullar (specialskolan) ve yükseköğretim kurumları dışındaki tüm eğitim kurumları yerel yönetimlere bağlıdır.
Eğitim Yönetimi
Merkezî idari makamlar, bakanlıklardan bağımsız çalışmaktadır, kendi sorumluluk alanları dahilinde hükümetin genel talimatlarıyla yıllık bütçe ödenek talimatlarına uygun kararlar almaktadır. Devletin faaliyet alanlarındaki merkezî makamlar da parlamentonun kararına dayalı olarak yıllık fon tahsis edilen hükümet bütçesi ödenek belgesi aracılığıyla finanse edilir, her yıl faaliyetlerine ilişkin bir rapor sunar.
İsveç Ulusal Eğitim Ajansı
İsveç Ulusal Eğitim Ajansı (Skolverket), okullardaki en önemli merkezî otoritedir. Ajans, okul öncesi eğitim (förskoleverksamhet), okul çağı çocuk bakımı (skolbarnsomsorg), zorunlu okul (grundskola), lise (gymnasieskola) ve belediyelerin yetişkin eğitimi hizmetinden (kommunernas vuxenutbildning) sorumludur. Ajans, önerilerde bulunur ve eğitimi izler. İsveç Ulusal Eğitim Ajansı’nın temel görevlerinden biri, belediyelerde ve hibe destekli bağımsız okullarda eğitimin kalitesini, sonuçlarını incelemek ve faaliyetlerini denetlemektir. İsveç Ulusal Eğitim Ajansı, müfredat ve notlandırma kriterleri gibi yönlendirme belgeleri geliştirir, hibe destekli bağımsız okullarla ilgili sınavlardan sorumludur.
İsveç Okul Müfettişliği
İsveç Okul Müfettişliği (Skolinspektionen), yerel makamların ve bağımsız okulların yasalara ve yönetmeliklere uymasını sağlar, okul öncesi eğitimden, çocukların refahından, okul yönetiminden ve yetişkin eğitiminden (kommunal vuxenutbildning) sorumlu merkezî bir kurumdur. İsveç Okul Müfettişliği’nin amacı, çocukların güvenli bir ortamda iyi eğitim alma hakkına eşit şekilde sahip olmasını sağlamaktır.
Özel İhtiyaçların Eğitimi ve Okullar Ulusal Ajansı
Özel İhtiyaçlar Eğitimi ve Okullar Ulusal Ajansı (Specialpedagogiska skolmyndigheten), özel pedagojik konular için kamu fonlarının tahsis edilmesinden sorumlu merkezî otoritedir, engellilerle ilgili özel pedagojik konularda okul organizatörlerine destek sağlar.
FRANSA
https://splash-db.eu/policydescription/educational-policies-france-2014/
Fransız eğitim sistemi, 1789 Fransız Devrimi’nin ilkelerine dayanmaktadır. Fransa Anayasası’na göre, her düzeyde ücretsiz, zorunlu ve laik eğitim devletin görevidir.
Eğitim Sisteminin Organizasyonu
Okul Öncesi Eğitim: 2-6 yaş arasındaki çocuklar için anaokullarında verilmektedir.
İlköğretim: 6-11 yaş arasındaki çocuklar için ilkokullarda verilmektedir. İlkokulu tamamlayan öğrenciler için herhangi bir sınav yoktur. Çocuklar direkt ortaöğretime geçer.
Alt ortaöğretim: 11-15 yaş arasındaki öğrenciler için dört yıllık kolejlerde verilmektedir. Haby Yasası’nın 1975 yılında kabul edilmesinden bu yana kolejlerdeki öğrencilere aynı konular öğretilmektedir. Kolej tamamlandığında diploma verilir. Kolej bitiminde öğrencilerin ailelerine tavsiyede bulunulur. Öğrencilerden üniversitenin sonunda uzmanlaşmaları istenir.
Üst ortaöğretim: 15-18 yaş arasındaki öğrencilere üç yıl boyunca verilmektedir. Genel ve teknolojik liseler, öğrencileri uzun vadeli yüksek eğitime hazırlar. Profesyonel liseler, öğrencileri kariyere hazırlar. Buradan da eğitime devam etme seçenekleri vardır. Lise bitiminde verilen diploma, baccalauréat, üniversiteye kabul için ön koşuldur.
Yükseköğretim: İki sistemden oluşur: Kabul aşamasında seçici davranmayan üniversiteler ve Grandes Ecoles gibi seçici kurumlar.
Devletin merkezî rolüne rağmen 1980’lerde yetkilerin merkezileştirilmesiyle birlikte belediyeler, sistemin işleyişinden (okul binaları, ulaşım, vb.) sorumlu olmuştur.
AVUSTURYA
https://eurydice.eacea.ec.europa.eu/national-education-systems/austria/fundamental-principles-and-national-policies
Vatandaşların Genel Haklarına İlişkin Temel Kanun (1867), İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına İlişkin Avrupa Sözleşmesi, insan hakları, eşitlik, bilim ve öğretim özgürlüğü gibi eğitimdeki temel hakları düzenlemektedir. St. Germain Devlet Antlaşması (1919) ve Viyana Devlet Antlaşması (1955), dilsel azınlıkların (etnik grupların) eğitim haklarıyla ilgili hakları düzenlemiştir.
Erken Çocukluk Eğitimi ve Bakımı
Çocukların anaokulunda nasıl eğitileceğine ilişkin ilkeler, ilgili il belediyesinin anaokulu kanunlarında belirtilmiştir. Bu ilkeler, çocukları herhangi bir performans baskısı olmaksızın teşvik etmeyi amaçlamaktadır. Diğer eğitim hedefleri arasında çocukların gelişimini (sosyal, duygusal, dilsel, bilişsel) desteklemek ve okula hazır olmalarını sağlamak yer almaktadır. Anaokulları büyük ölçüde belediyeler tarafından finanse edilmektedir. Federal hükümet, çocuk bakım tesislerine yönelik talebi karşılamak için 2008 yılından bu yana “başlangıç finansmanı” adı verilen uygulamayla erken çocukluk eğitimini ve çocuk bakımını finanse etmektedir.
Okullar
Avusturya Federal Anayasa Kanunu’nun 14. maddesi, Avusturya’da okul temelli eğitimin temel değerlerini tanımlamaktadır. Bu değerler, demokrasi, insanlık, dayanışma, barış, adalet, ırk, sosyal statü, herkese karşı açıklık ve hoşgörüdür. Gençlerin açık fikirli olması, Avusturya, Avrupa ve dünyadaki kültürel, ekonomik hayata katılması için teşvik edilmesi gerekmektedir. Öğrenciler, ebeveynler ve öğretmenler birlikte çalışmalıdır.
25 Temmuz 1962 tarihli Okul Organizasyon Yasası’na göre, “Avusturya okullarının görevi, gençlerin yeteneklerini ve becerilerini etik, dinî, sosyal değerlere uygun olarak geliştirmesini, doğru, iyi ve güzel olanın takdir edilmesini teşvik etmektir. Gençlere gelecekteki yaşamları ve meslekleri için gerekli bilgiyi ve becerileri kazandırmalıdır ve onları kendi inisiyatifleriyle bilgi edinmeleri için eğitmelidir.” Bu kapsamda aşağıdaki eğitim ilkeleri (Federal Eğitim, Sanat ve Kültür Bakanlığı 2009 Kararnamesi) dikkate alınmalıdır:
• Yaratıcılık ve disiplinlerarasılık,
• Öğrencilerin kişiliğinin geliştirilmesi (bütünsel eğitim ve bütünsel öğrenme),
• Öğretmenlerin teşvik edici ve destekleyici olması,
• Dijital teknolojilerin kullanımı ve medya yetkinliğinin geliştirilmesi.
Avusturya hukuk sistemi, doğum, cinsiyet, ırk, statü, sınıf, dil veya din ayrımı olmaksızın devlet okullarına erişimi garanti etmektedir. Avusturya’da dokuz yıllık zorunlu eğitim vardır, mesleki eğitim ve öğretime önem verilmektedir. 10. sınıftaki gençlerin yaklaşık %75’i bir mesleki eğitim programındadır. Bu programlar, çıraklık eğitimini ve mesleki eğitimi kapsamaktadır.
Yetişkin Eğitimi ve Öğretimi
Yetişkin eğitimine ve halk kütüphanelerinin federal fonlardan finanse edilmesine ilişkin 1973 tarihli Federal Finansman Yasası, yetişkin eğitimi ve öğretimi alanındaki en önemli yasadır. Yasa, kâr amacı gütmeyen yetişkin eğitimi ve öğretimiyle Avusturya’daki ilgili kurumların federasyon tarafından finanse edilmesini öngörmektedir. Yürütmeden, Federal Eğitim, Bilim ve Araştırma Bakanlığı sorumludur. Yetişkin eğitimi ve öğretimi, geniş bir alandır, hayat boyu öğrenmenin bir parçasıdır, insanların ilgi ve ihtiyaçları doğrultusunda eğitime (yeniden) katılmasını sağlamaktadır. Yetişkin eğitimi ve öğretimi kurumlarıyla belediyelerin ilgili birimleri, il düzeyinde yetişkin eğitimi ve öğretimini koordine etmek, stratejiler geliştirmek, bilgi ve deneyim alışverişinde bulunmak, Bölgesel Sürdürülebilir Eğitim ve Öğretim Ağı’nı oluşturmak için güçlerini birleştirmiştir.
İSVİÇRE
https://studyinginswitzerland.com/switzerland-education/
İsviçre eğitim sistemi, dünyanın en gelişmiş sistemlerinden biridir. İsviçre, uluslararası eğitim almak isteyen birçok öğrencinin tercih ettiği bir ülkedir. Sistem, yetkilendirilmiş hesap verebilirlik ve yönetim anlayışıyla kurulmuştur. Her kurum kendi okul takvimini, müfredatını ve kriterlerini belirlemektedir. İsviçre eğitim sistemi, Devlet Eğitim, Araştırma ve İnovasyon Sekreterliği (SERI) tarafından denetlenmektedir. İsviçre eğitim sisteminin ayırt edici özelliklerinden biri, öğrencilerin istek ve yeteneklerinin dikkate alınmasıdır.
Zorunlu Eğitim: Zorunlu eğitim, 4-6 yaş arasında başlamaktadır, 15 yaşına kadar devam etmektedir. Özel okullar olsa da, çoğu öğrenci devlet okullarında eğitim görmektedir. Bu da çeşitliliği beraberinde getirmektedir. Devlet okulları ücretsizdir, üniforma zorunluluğu yoktur. Devlet okulları belediyelerin sorumluluğundadır.
İlköğretim: Anaokulu zorunlu değildir, ancak ilkokul zorunludur. Anaokulunda çocuklara temel görgü kuralları da öğretilmektedir. Çocuklar, diğer dillerle, İsviçre kültürüyle tanışır. Anaokulu, oyun temelli öğrenme yoluyla çocuklara sosyal becerileri ve temel davranış biçimlerini öğretmeyi amaçlamaktadır. Çocuklar, müzik, oyunlar, sanat ve çok sayıda el işi aracılığıyla okumayla, matematikle tanışır, anaokulunu bitirdikten sonra, yaklaşık altı yaşında, ilkokula giderler. Almanca konuşulan bölgelerde anaokulu ve iki yıllık ilköğretim, ilköğrenim döngüsünde birleştirilmektedir, 4-8 yaş arasındaki çocuklar aynı sınıfta eğitim görmektedir (Grundstufe ya da Basisstufe). Fransızca konuşulan bölgelerde iki yıllık anaokulu diğer iki yılla birleştirilmektedir. Bu, ilköğretimin ilk devresini oluşturur. İtalyanca konuşulan bölgelerde çocuklar dört yaşından itibaren anaokuluna gider.
Ortaöğretim: Ortaöğretim iki bölüme ayrılmıştır: Alt ortaöğretim ve üst ortaöğretim. Ortaöğretim, 11-12 yaşlarında başlar, 3-4 yıl sürer.
Alt Ortaöğretim: Ortaokullara “Gymnasium ya da Kantonsschule” adı verilmektedir. Çocuklar ana dillerini, İsviçre’de konuşulan ikinci bir dili ve İngilizceyi öğrenir. İsviçre eğitim sisteminde dillere önem verilmektedir. Bu nedenle insanların çoğu en az ikinci bir dil konuşur. Matematik, biyoloji, kimya, fizik ve coğrafyanın öğretildiği doğa bilimlerine de önem verilmektedir. Tarih, yurttaşlık eğitimi, müzik, sanat ve tasarım, beden eğitimi ve sağlık, ev ekonomisi, kariyer rehberliği ve mesleki hazırlık gibi diğer dersler de öğretilmektedir. Öğrenciler derecelendirilir (6-1 arasında). Ayrıca okul yılının sonunda edindikleri bilgileri test edebilecekleri sınavlara girerler. Yıl sonunda performansa bağlı olarak değerlendirilirler.
Üst Ortaöğretim: İsviçre’de lise zorunlu değildir. Öğrenciler, ortaöğretimi bitirdikten sonra ne yapmak istediklerine karar verebilir. Mesleki eğitim ve öğretim, Bakalorya veya üst orta uzmanlık okulu arasında seçim yapabilirler. Meslek okulu, çoğu öğrencinin tercihidir. Bakalorya okulu, İsviçreli öğrencilerin üçte birinin tercihidir, ortaöğretimin devamı olarak düşünülebilir. Bu okulda, ortaöğretimdeki derslere benzer derslerle hukuk ve ekonomi dersleri verilmektedir. Programın sonunda öğrenciler bir sınava girer, Bakalorya kompozisyonu sunar. Ortaöğretim ihtisas okulları, sağlık, sosyal hizmet ve eğitim alanında kariyer yapmak isteyen öğrencilere yöneliktir.
Yükseköğretim: Yüksek ortaöğretimin devamıdır. İsviçre’nin eğitim sistemindeki aşamalar, dünya çapında ilk 100 arasındadır.
Üniversite: İsviçre’de (10’u teori odaklı belediye başkanları tarafından yönetilen ve düzenlenen) toplam 12 üniversite bulunmaktadır. İsviçre üniversiteleri farklı konularda eğitim alma imkânı sunmaktadır. İsviçre’deki bazı üniversiteler dünyanın en iyilerindendir.
Fachhochschule ya da Höhere Fachschule: Bu yükseköğretim kurumları, mühendislik, teknoloji ya da işletme gibi güncel alanlarda eğitim vermektedir, öğrencileri ulusal/küresel işgücü piyasalarına hazırlamaktadır. Fachhochschule, uygulama temelli eğitimi nedeniyle İsviçre’deki diğer üniversitelerden farklıdır.